استخراج مقادیر بسیار کم علف کش های کلروفنوکسی اسیدها از نمونه های آبی زیست محیطی با استفاده از حلال های ابرمولکول و تعیین حلالیت داروهای پروژستینی در سیال فوق بحرانی دی اکسید کربن

در قسمت اول پایان نامه، یک روش میکرواستخراج مایع-مایع مبتنی بر بکارگیری حلال های ابرمولکول سبکتر از آب معرفی شده است. روش پیشنهادی برای استخراج و اندازه گیری علف کش های کلروفنوکسی اسیدهاcpas در نمونه های آبی زیست محیطی به کار گرفته شده است. با انحلال دکانوییک اسید dea به عنوان سورفکتنت در حلال آلی تتراهیدروفوران thf حلال های ابرمولکول از نوع مایسل معکوس شکل گرفت. با تزریق این حلال به نمونه های آبی و انجام استخراج، با استفاده از سانتریفوژ فازها از یکدیگر جدا شدند و µl 20 از فاز آلی شناور در سطح نمونه به دستگاه hplc-uv تزریق شد. پارامترهای موثر بر فرآیندهای تشکیل حلال ابرمولکول و استخراج، مورد بررسی و بهینه سازی قرار گرفتند. در شرایط بهینه فاکتورهای تغلیظ به ترتیب 157 و 148برای 4-کلرو-2-متیل فنوکسی استیک اسید و 2و4-دی کلرو فنوکسی استیک اسید بدست آمد. قابلیت کاربرد روش در استخراج و اندازه گیری cpas در نمونه های آبی حقیقی بطور موفقیت آمیزی ارزیابی شد. در قسمت دوم پایان نامه، به بررسی حلالیت دو داروی پروژستینی در سیال فوق بحرانی دی اکسید کربن پرداخته شد. در این مطالعه از سه معادله نیمه تجربی برای ارزیابی حلالیت دو داروی لوونورژسترل و مجسترول استات در چهار ایزوترم و نه فشار معین، بهره گرفته شد. انحراف نسبی میانگین مطلق aard برای هر سه مدل محاسبه و مقایسه شد. کسر مولی حلالیت مجسترول استات بین مقادیر 6-10×90/2 و 5-10×71/8 و کسر مولی لوونورژسترل بین مقادیر 7-10× 00/4 و 6-10×9/2 تغییر می یابند. در دما و فشار متناظر، حلالیت مجسترول استات بیش از حلالیت لوونورژسترل در سیال فوق بحرانی دی اکسید کربن بوده است.